Van een stressvolle reis tot ontspannen bij het zwembad! Balinese nachten in Kuta

De titel verraadt het al maar onze volgende bestemming is Bali! Dat beloofd dus een heel ander stukje Zuidoost Azië dan we tot nu toe gezien hebben. Maar voordat we hier aankwamen hadden we al een heel avontuur op zich! Het mocht al duidelijk zijn dat Bangkok met zijn 9 miljoen inwoners één grote drukte is. Dit hebben we goed kunnen ervaren tijdens onze busrit naar het vliegveld. Waar wij volgens de planning ruim 2 uur voor onze vlucht aan zouden komen, stonden wij totaal vast in het verkeer! Met een minibus vol met toeristen die allemaal een vlucht moesten halen begonnen wij ons na een half uur vertraging (en nog geen vliegveld in beeld) allemaal wel zorgen te maken. Toen onze chauffeur ons toen vertelde dat het waarschijnlijk nog wel een uur zou duren begon de paniek toe te slaan, want dit betekende voor ons dat we onze vlucht zouden missen! Eenmaal uit de file ging gelukkig onze bus met plankgas richting onze bestemming. Hij reedt zo hard dat toen een langzaamrijdende invoeger op onze baan kwam, onze bus zo hard moest remmen dat we minstens 10 seconden slippend over de snelweg gleden. Op dat moment was niet eens onze gedachten "Shit we gaan een ongeluk krijgen", nee we besefte dat we onze vlucht nu zeker zouden missen! Uiteindelijk kwamen we om 19.40 uur aan, waar onze incheckbalie om 19.45 uur zou sluiten! Syll sprong dan ook direct de bus uit en rende richting de incheckbalie om deze nog een paar minuten open te houden totdat Luìs er met onze tassen aankwam. Wat een geluk! We hebben de vlucht gehaald!  Doordat we alleen zo met spoed ingechecked zijn (we moesten namelijk alsnog rennen om onze echte vlucht te halen) heeft de incheckbalie niet de normale vragen en procedures gedaan. Zoals eigenlijk in elk land moet je namelijk kunnen bewijzen dat je binnen de Visadatum het land weer uit bent, voordat je het land in mag. Tot nu toe werd daar alleen nooit naar gevraagd of wanneer je je reisplanning verteld is dat ook voldoende. Wat wij dan ook achteraf van Dan en Kirsty hoorde die 2 dagen eerder naar Balie zijn gevlogen, dat zij niet eerder konden inchecken bij het vliegveld dan dat zij een vlucht hadden om het land weer te verlaten. Zij hebben dan ook ter plekke een vlucht moeten boeken. Dit is bij ons natuurlijk nooit gevraagd waardoor bij ons de problemen kwamen toen we om 12 uur 's nachts voor een overstap in Jakarta landde. Bij immigratie werden we gelijk onder een vragenkanon gegooid over onze plannen. We gaven aan geen vliegticket te hebben omdat we de grens per boot en bus zouden overgaan en konden ook onze ticket van Bangkok naar huis aantonen. Luís kreeg gelukkig al snel door dat het een machtsspelletje was, want we kregen op dat moment de keuze om een "boete" van omgerekend 500 euro p.p. te betalen of ze zouden ons op het eerste vliegtuig het land uit zetten. Luís gaf dan ook direct aan dat hij dit geld niet ging betalen, dus dat ze ons dan maar terug sturen. Uiteraard nam Syll de hele dreigingen heel sirieus en stond totaal in paniek aan de balie. De man achter de balie had gehoopt dat Luís dezelfde reactie had gegeven en begon vervolgens zichzelf de hemel in te prijzen en op allerlei manieren te laten zien hoeveel macht hij wel niet had over de beslissing om ons te weigeren. Vervolgens begon hij heel stoer aan te wijzen dat hij 4 strepen op zijn schouder had en de rest zijn collega's maar 3. Toen Luís vervolgens hierop reageerde dat hij deze "strepen" vandaag nog op de markt in Bangkok zag liggen, had de man door dat zijn machtsspelletje bij Luís niet werkte. Als smoes gaf hij aan dat het kantoortje om de boete te betalen vanwege het tijdstip gesloten was en ons daarom "matste" om ons zonder te betalen door te laten (ondanks dat we dus al aangaven zowieso niet te betalen en ons terug te sturen). Het was dus duidelijk dat het een machtsspelletje was en daar eventueel nog wat cash geld aan wilde verdienen. Met onze stempel en een paniekaanval voor Syll later  hadden we dus ronde 2 overleefd en begonnen we aan onze laatste vlucht van Jakarta naar Denpasar in Bali. We hadden hiervoor uiteraard de goedkoopste vlucht geboekt die we konden vinden, met de vluchtmaatschappij Merpati. Wij hadden hier nog nooit van gehoord en hadden daarom toch even van te voren op het internet opgezocht of dit wel een bestaande maatschappij was. De veel negatieve ervaringen (vertraging en annulering vluchten) die gedeeld werden bevestigde dat het echt bestond en voor het grote prijsverschil gokte we het er maar op. De vlucht ging verbazingwekkend gewoon en op tijd, maar toen we in het vliegtuig stapte kregen we het toch even benauwd. Eerst liep er namelijk een werknemer met een oranje hesje door het vliegtuig met op zijn rug te tekst "RAMP". Geen idee wat dat betekend in Indonesisch, maar hopenlijk niet hetzelfde als in NL! Vervolgens kregen wij 2en als nooduitgangstoelen een persoonlijke en veel te uitgebreide uitleg "in case of emergency" en werden we persoonlijk door onze piloot Abdul een prettige vlucht gewenst. Nu zal deze naam voor vele niks zeggen, maar als je een tv-serie aan het kijken bent met een terrorist genaamd Abdul, is dit een toevoeging aan het enge lijstje. Toen voor het opstijgen ook nog aan alle kanten stoom uit de muren kwam, was dit voor ons genoeg om elkaar een afscheidszoen te geven. Het is fijn je gekend te hebben haha! Zou toch vervelend zijn als je na 2 keer het bijna niet gehaald te hebben (eerst de vlucht in Bangkok en dan de immigratie in Jakarta) je uiteindelijk letterlijk toch niet haald!  Uiteindelijk zijn we allebei direct na opstijgen in slaap gevallen, hebben dus niks van de vlucht meegekregen en zijn we gelukkig veilig aangekomen in Bali!  Vanuit Denpasar zijn we naar de bekende kustplaats Kuta gegaan dat een grote toeristische uitvalbasis is voor voornamelijk vakantievierende Australiërs is. Het was dan ook weer even wennen dat de prijzen hier weer een stuk hoger lagen dan we gewend zijn. Uiteraard nog steeds geen europese prijzen, voor de vakantievierders was alles alsnog spotgoedkoop. Voor ons was het alleen wel even wennen, wordt wat als we straks weer in Nederland zijn haha! We hebben onszelf tijdens de week in Kuta ook als vakantiegangers gedragen en getrakteerd op een geweldig hotel met zwembad. We hebben dan ook weinig uren bij het bekende maar overvolle strand doorgebracht, maar lekker bij ons eigen zwembad gelegen. We hebben wel met zijn vieren één avond doorgebracht op het strand waar we op plastic stoeltjes en een kratje als tafel met een biertje hebben kunnen genieten van de zonsondergang. Wat wel vreemd was tijdens deze avond dat er spontaan een man heel dicht tegen Syll aan kwam staan, terwijl ze op mijn stoeltje zat. Al snel kregen we door dat er verderop een andere man een foto stond te maken van zijn vriend en Syll. Toen vervolgens de 2 vrienden omruilde (de ander ging een foto maken van zijn vriend en Syll) stond Syll brutaal op "tuurlijk mag je met mij op de foto!" en sloeg een arm om de kerel heen. De man wist niet wat hij meemaakte, maar vervolgens wilde de andere vriend ook zo'n foto. Een hele vreemde ervaring haha! Zoals we wel eerder aangegeven hebben missen wij zo nu en dan de lekkere Nederlandse gerechten, maar we zijn tot nu toe niet gelukkig genoeg geweest om deze ergens te vinden. Wat we wel in Kuta hebben gevonden was een portugees restaurant! We konden deze kans dan natuurlijk niet voorbij laten gaan om een hele kip piripiri te eten! Hij was dan ook heerlijk, maar we merkte hier wel gelijk dat onze magen inmiddels gewend zijn aan de aziatische porties. Waar zeker Luís in NL normaal geen enkele moeite heeft om een heel kippetje op te eten, was het nu gewoon te groot en veel om helemaal op te krijgen!  Of de reis naar Kuta toe na een voornamelijk ontspannen weekje op dus!