Van bergvolkeren tot mega insecten! Kuala Lumpur, Taman Negara en Cameron Highlands in Maleisië

Met een vertraging van ruim 2 uur (op een vlucht van 2 uur) zijn we aangekomen in de hoofdstad van Maleisië, Kuala Lumpur! We hadden deze keer alvast een hotel vooraf geboekt, maar toen we door het vliegveldshuttlebusje ergens in KL werden afgezet hadden we geen idee waar we waren of hoever dit van ons hotel was. We zijn daarom eerst maar even ergens wat gaan eten om dit vervolgens uit te vogelen. Nadat we er zonder internet en navigatie er niet uitkwamen, maakte Luís opeens de opmerking: daar is ons hotel! Syll ging er vanuit dat dit een grapje was en hij één of ander 5 sterren hotel aanwees. Maar we bleken letterlijk tegenover ons hotel te zitten! Ha dat was nog eens een mazzeltje als je ervanuit ging nog lang te moeten lopen en zoeken haha!

We hebben eerst deze grote stad ter voet verkent, maar we kwamen er al snel achter dat er niet zo heel veel viel te beleven en de stad sprak ons eerlijk gezegd ook niet erg aan. InaHas, het meisje dat we hebben leren kennen in Borneo, had ons hier eerder al voor gewaarschuwd en gaf aan dat KL een stad was die je binnen 2 dagen weer uit moet of wil. Grappig dat ze dit al zei over haar eigen thuis! Maar InaHas heeft ons toch op een avond na haar werk meegenomen naar de leukste plekjes van de stad. We hebben eerst lekker gegeten bij één van de lokale plekjes (zij kan natuurlijk weten waar dit het beste kan) en zijn toen naar de zoals zij het noemde "golden triangle" gereisd. Hierbij kwamen we natuurlijk uit bij de bekende Twin Towers, die zo in de avond prachtig verlicht waren. Het zag er echt super uit, met een hele gave foto als resultaat. Daarna zijn we via de skytower doorgelopen naar de Time Square van KL. Uiteraard was deze niet zo indrukwekkend als zijn naamgenoot in New York, maar voor aziatische begrippen waren we helemaal onder de indruk. Niet alleen de verlichte billboards, maar voornamelijk alle over-the-top aangeklede cafeetjes en winkels gaven het gevoel in een westers land te zijn. Er was in het grote winkelcentrum ook "Kuala Lumpur Fashion Week", waardoor alles super aangekleed was en er overal de mooiste en duurste auto's ten toon werden gesteld. Van Singapore hadden we dit van te voren al gehoord en verwacht, maar om dit in Maleisië te vinden verbaasde ons echt. Toch was het ons nu na een week in Maleisië wel al duidelijk dat de locale mensen het er een stuk beter hebben en meer verwesters zijn dan de landen in het noorden van ZO Azië. We hebben de avond met InaHas afgesloten met een heerlijke smoothie van haar favoriete tentje en de afspraak om elkaar een keer in Nederland te zien. 

Vanuit Kuala Lumpur hebben we een geheel verzorgde tour geboekt naar Taman Negara. Normaal regelen en zoeken we alles altijd zelf uit. Maar om eerlijk te zijn beginnen we lichtelijk reismoe te worden. We vinden het uiteraard nog steeds fantastisch om alle mooie dingen te zien en te doen, alleen al het gerompslomp eromheen wat vaak goedkoper is maar wel meer tijd kost zijn we een beetje zat. Vandaar dat we het deze keer luxe hebben aangepakt. Nu is alles in Maleisië uberhaupt al een stuk beter geregeld, maar dit was tijdens onze tour wel allemaal erg wennen. Een aantal keer stelde wij vragen hoe dingen zaten en wat we moesten doen, waarop we telkens het antwoord kregen dat we niks anders hoeven te doen dan te ontspannen en genieten en dat zij voor alles zorgen. Nu zal dit als heel normaal klinken voor jullie, maar wij kregen de neiging om onze tourgids aan het voorhoofd te voelen! Het is gewoon hoe de mensen zijn, maar we zijn inmiddels gewend dat niemand engels spreekt of, als ze dat wel doen, voornamelijk tegen je snauwen. Wat we ook al gewend waren is wanneer je een tour boekt, er regelmatig wel iets is wat ze "vergeten" waren te vermelden of iets wat toch niet inbegrepen is. Waardoor je bij aankomst (nadat je deel 1 al betaald hebt) altijd nog iets bij moet betalen. Toen we dan ook bij aankomst bij het park apart werden genomen door de tourgids om ons "pakket" te bespreken, waren we helemaal verbaasd dat er niks extra's bij kwam! 

Onze tour begon dus al helemaal goed. Vanaf het rand van het park zijn we vervolgens in een longboot gestapt en zijn we 2 uur lang door de rivieren gevaren die het park en het vaste land scheiden. Dit was een prachtige rit waarbij je gelijk gevoel krijgt midden in het oerwoud terecht zijn gekomen. En Taman Negara is niet zomaar een oerwoud, het mag zichzelf het oudste regenwoud ter wereld noemen en is dus zelfs ouder dan de Amazone! Aan het eind van de rit zijn we afgezet bij ons hostel om ons te settelen, waarna we na het avondeten een nachtloop gingen doen. Natuurlijk hoefde we in zo'n gigantisch oerwoud niet te verwachten tijgers of olifanten tegen het lijf te lopen, maar we hebben alsnog genoeg andere gevaartes gezien. Het was dan ook grappig dat onze tourgids de loop begon met te vertellen dat we geen bomen of takken moesten vastpakken, omdat hier spinnen op kunnen zitten en wanneer deze je bijten je de kans loopt nooit meer wakker te worden. Onze tourgids leek ondanks de duisternis niks te missen want hoe goed ze ook verstopt zaten, hij leek elk bijzonder insect te vinden! Nu waren er ook wel erg grote varianten bij, zoals de bird eating spiders (moet je nagaan hoe groot haha), gigantische wandelende takken en super grote mieren.  Helemaal gaaf waren de zwarte schorpioenen en de vleermuizen die we tegen kwamen! Ondanks dat Syll normaal niet zo'n fan is van insecten, vond ze dit allemaal wel erg leuk. Je moet ook eigenlijk wel tegen insecten kunnen als je in Azië bent haha! Aan het einde hebben we ook nog wilde herten gezien waarna onze tourgids ons weer keurig heeft afgezet bij ons hostel in het park. Wij hadden express gekozen voor het hostel in het park, waar de andere accomodaties aan de andere kant van de rivier zaten. Op deze manier konden we 's nachts de dieren horen, wat toch echt wel wat extra's toevoegd! De volgende dag hadden we ook wilde zwijnen rondlopen voor de veranda van ons hostel wat ook wel even een gek gezicht is haha! Syll werd 's morgens ook even verrast toen zij met haar slaperige hoofd naar de wc ging. Er zat namelijk een insect ter grote van een hand haar op te wachten recht voor de wc! Syll was dus gelijk goed wakker haha! En met maar één wc heb je ook maar één keus haha! Gelukkig bleef het dier op zijn plaats zitten, totdat Syll later terug kwam met haar camera. Blijkbaar vond hij dit minder leuk, want alvorens de foto gemaakt was vloog het beest recht in het gezicht van Syll! Je kunt je dus voorstellen, de rest van het hostel was toen ook wakker door het gegil haha! 

Op onze tweede dag heeft de tourgids ons meegenomen naar de Canopywalk in het regenwoud. Deze hangbrug is met zijn 450 meter (volgens de tourgids) de langste ter wereld. Erg leuk om over heen te lopen en ondanks dat je op sommige punten meer dan 50 meter boven de grond bungelt, voelt dat door de begroeiing en hoge bomen (gelukkig) niet zo erg aan! 's Middags zijn we met de longboot naar wildere wateren gegaan waar voornamelijk Syll helemaal doorweekt uit is gekomen! Door de hevige stromingen en een tourgids die het leuk vond om de boot heen en weer te wippen, werd het een erg nat maar ook erg leuk zooitje in de boot haha! 

We meerde vervolgens aan bij een klein dorpje midden in het oerwoud. In dit eeuwenoude oerwoud wonen namelijk nog een paar oude bergvolkeren. Het voelde in het begin dan ook een beetje vreemd hier op bezoek te gaan. We kregen van onze tourgids een mooie uitleg over de gebruiken en levensstijl van deze groep mensen, genaamd de Batiq. Ondertussen werden we goed in de gaten gehouden door de bewoners, maar gelukkig had onze tourgids een goede band met de mensen. Je merkte dat deze groep mensen op dit moment in een soort dubio tussen 2 levensstijlen zaten. Waar ze aan de ene kant geleerd zijn om vuur te maken van touw en hout, zelf prachtige hutten en wapens te maken en te jagen op apen en tijgers. Verdiende zij sinds kort ook geld door bezoekers als wij, waardoor ze aanstekers en rijst konden kopen. Het was erg leuk om te zien hoe de lokale kinderen met hun instrumentjes binnen enkele secondes een vuurtje aankregen, waarna Luís dit probeerde en hier toch iets meer moeite mee had haha! Vervolgens mochten wij ook hun blowpipes (bamboopijp met scherpe pijltjes, waarmee ze jagen) uitproberen; dit was even oefenen, maar Luís kreeg dit al snel onder de knie! We zijn nog uitgenodigd om te blijven slapen in dit dorpje, maar onze tourgids vertelde dat we dan apenhersenen als avondeten kregen (ja dit zijn de mensen die geloven dat je daar slimmer van wordt) dus die kans hebben we maar overgeslagen haha!
Aan het eind van de dag zijn we gaan zwemmen in een van de prachtige rivieren van Taman Negara. Heel leuk was dat onze tourgids ook met ons mee ging en ons van alles vertelde over zijn cultuur en leven. Zo vertelde hij bijvoorbeeld dat je in Maleisië meerdere vrouwen mag trouwen, maar gaf daarbij zelf aan dat hij zijn handen al vol heeft aan zijn ene vrouw en kinderen en daar dus niet aan moet denken haha! 

De volgende ochtend hebben we Taman Negara verlaten en zijn we per bus in noordelijke richting gereisd naar Cameron Highlands. Bij aankomst bleek dit de eerste keer dat zijn dat we er misschien goed aan hadden gedaan vooraf accomodatie te boeken. Waar we normaal vele hotels en guesthouses bekijken en vervolgens kunnen kiezen welke ons het meest bevalt, kregen we nu bij elke te horen dat ze vol zaten!  Gelukkig heeft Luís uiteindelijk toch een guesthouse gevonden die nog plek had. Wat helemaal leuk was dat bij dit guesthouse bij aankomst Caleb (onze reisgenoot uit Indonesië) in de lounge ruimte zat! Dat was dus een onverwachte en leuke verrassing! Maar dit guesthouse bleek sowieso vol te zitten met allerlei bijzondere en leuke types. Wij moeten ook zeggen niet vaak in de allergoedkoopste accomodaties te zitten, waardoor je hier minder van meekrijgt. Ons guesthouse in Cameron Highlands was dan ook maar 3 euro p.p. per dag, wat uiteraard ook de bijzondere type mensen en echte backpackers aantrekt haha! Maar we hebben wel echt een leuke paar dagen gehad op deze plek. Zo had onze Harry, de pappa van het guesthouse waarvan niemand weet hoelang hij al in het guesthouse woont, een fullmoonparty geregeld. Hierbij had hij blindelings het hele dorp uitgenodigd. Je hoeft dus niet op een van de Thaise eilanden te zitten om een goede fullmoonparty te hebben! Een hele geslaagde avond haha!

Aangezien Cameron Highlands (zoals de naam het al zegt) hoog in de bergen ligt, was het in het begin wel weer erg wennen aan de temperaturen! 's Avonds liepen we gewoon weer in een vestje en in onze kamer zat dan ook geen airconditioning of ventilator. Dit kwam wel goed van pas tijdens onze hicking door de bossen. Ondanks dat er nog steeds wel een redelijk hoge luchtvochtigheid was, voelde het al heerlijk gewoon 10 minuten te kunnen lopen zonder buiten adem. Caleb was tijdens onze wandeling met ons meegegaan, en daar waren we ook zeker blij mee. Het was namelijk duidelijk dat het pad door de jungle al een tijdje niet bewandeld was waardoor er vaak geen pad meer was. Met onze ervaringen met verdwalen in bossen hadden wij dus misschien al snel opgekeerd, maar met Caleb en zijn ervaring kwam dit helemaal goed. En blij toe, want we hadden al dit moois echt niet willen missen! Aan het einde van de loop kwamen we uit bij een aantal plantages waar we doorheen zijn gelopen en honing hebben mogen proeven. Terug te komen bij ons guesthouse hadden we de de keuze 9km terug te lopen of op Caleb zijn manier; Hitch-hicking (liften)! Dit was dus een nieuwe ervaring voor ons haha! Gelukkig hadden we al snel een lift weten te regelen achterop een pick-up! Het was wel heel bijzonder om tussen zakken vol dode geplukte kippen op de snelweg los in een achterbak te zitten! Door de hevige wind verloor Luís ook nog eens zijn pet! We dachten deze dus kwijt te zijn want onze chauffeur hoorde onze vraag om te stoppen niet. Toen zagen we opeens dat de auto achter ons wel stopte (midden op een snelweg) om de pet op te raken en deze achter ons aan te rijden! Gelukkig kregen we het uiteidelijk voor elkaar om de pickup te laten stoppen en had Luís met heel veel geluk zijn pet weer terug haha! 

Inmiddels is het regenseizoen in ZO Azië al flink bezig waardoor wij even getwijfeld hebben wat we zouden doen met onze laatste paar weken van onze reis. Ondanks dat de regen heel verkoelend kan zijn in het warme klimaat, is dat uiteraard met de vele eilanden en stranden die eraan zitten te komen niet erg geslaagd. Toch hebben we de gok maar genomen en gaan we met de bus naar het eiland Penang, in het noord-westen van Maleisië. Nu maar hopen dat we het een beetje droog houden!