Per trein, scooter, fiets, auto en boot! Hue tot Nha Trang in Vietnam

Vanuit Hanoi hebben we de nachttrein genomen richting het zuiden naar het plaatsje Hue. In deze nachttrein kwamen we erachter dat onze standaarden van relaxed reizen toch wel erg veranderd zijn aangezien we een nogal luxe gevoel kregen bij deze stapelbedjes. We weten zeker dat als we een jaar geleden in deze trein hadden gezeten wij het verschrikkelijk hadden gevonden, maar na onze ervaringen met de nachtbussen in Azië was dit boven onze verwachtingen. Bij aankomst in Hue hebben we ons weer verenigd met Dan en Kirsty die een dag eerder vertrokken waren naar Hue en hebben we vervolgens een ontzettend leuk hotel in het centrum gevonden. Hue beviel ons eigenlijk direct al, het was een stuk rustiger (niet het gevoel alsof je elk moment aan gereden kon worden door 20 scooters) maar had toch wel dat stadse gevoel. Wat wel overeen komt tussen deze 2 steden is de vreemde gewoonte om al het vuil op straat te gooien. Overal waar je kijkt zie je mensen ongegeneerd vuil op straat gooien en aan het eind van de dag zijn de straten dan ook een grote rotzooi. In het begin kwam dit nogal asociaal over, maar we kwamen er al snel achter dat elke avond/nacht alle straten worden schoongemaakt. Er zijn dus geen vuilnismannen maar alleen straatvegers haha. Zo zie je maar dat het maar net is wat je gewend bent. 

We hebben per fiets dit stadje bekeken, waarbij het hoogtepunt de bekende citadel was. Hue ligt namelijk op de scheidingslijn tussen noord- en zuid Vietnam en na de hereniging van beide delen was dit citadel de zetel van het keizerrijk bestuur van Vietnam. Deze stad van paleizen en tempels werden alleen zwaar getroffen door de oorlogen met de fransen en de amerikanen, waardoor er nu voornamelijk nog ruïnes zijn overgebleven. Een leerzaam en mooi gezicht. 

Vanuit Hue hebben we met zijn vieren een auto met chauffeur ingehuurd die ons naar Hoi An heeft gebracht, met daarbij een aantal tussenstops die op deze weg liggen. Onze eerste stop was Lan Co Beach. Dit was voor ons het eerste strand dat we zagen sinds NZ en was het beeld dat je hebt van de aziatische stranden; helder blauwe zee, bamboo hutjes en parasollen, palmbomen en op de achtergrond schitterend begroeide eilanden/bergen. Na een drankje onder deze parasollen hebben we onze rit voortgezet waarbij we door het Bach ma national park reden met prachtige bergen, bossen en stranden. Echt een prachtige weg met de mooiste planten en bomen en mooiste uitzichten. We voelde ons met de zigzag weggetjes langs de bergwanden en de groene natuur weer even terug in Nieuw Zeeland! We zijn nog even kort gestopt bij een tempeltje boven op één van de bergen, maar zijn snel doorgereden vanwege de vele opdringerige verkopers die in dit kleine dorpje wonen. Begrijpelijk dat ze het proberen (wij zijn op zo'n rustige en kleine plaats hun weinige bron van inkomen) maar zodra ze zelfs voor de deur van de auto gaan staan en je overal volgen met de vraag "please buy something" gaat net even te ver. Onze laatste stop waren de "Marble Mountains", (zoals de naam al aangeeft) 5 marmeren en kalkstenen bergen. Om hier te komen moesten we eerst een lange trappenweg opklimmen, wat uiteraard met het aziatische klimaat een hele uitdaging is. Er was een mogelijkheid om tot ongeveer halvewege de lift te nemen, maar dit koste omgerekend €1,50p.p. Ach je bent backpacker of je bent het niet en daarnaast komt er al weinig van sporten tijdens het reizen (meer zweten van hitte dan van beweging) dus kregen we op deze manier nog wat lichaamsbeweging. Eenmaal boven konden we door de vele grotten en tunnels lopen en klimmen die in deze bergen verborgen zitten. Overal in en om deze grotten staan boedhistische heiligdommen, zoals tempels en gigantische stenen (Boedha) beelden. Een heel mooie en bijzondere plek om te zien. In één van de grotten was het ook mogelijk om via de rotsblokken omhoog te klimmen, waarbij je boven op de berg uitkwam. Vanuit hier had je prachtige uitzichten over de stranden en het stadje Da Nang.

Na deze leuke dagtrip kwamen we aan het eind van de dag aan in het plaatsje Hoi An. Direct bij aankomst vonden we wat vanaf dat moment ons favoriete cafeetje werd. Naast de gezelligheid en het goedkope westerse en vietnamese eten was een tapbiertje hier omgerekend maar 11 eurocent! Nu stond al vast dat Azië een stuk goedkoper was dan Europa, maar dit was zelfs voor Azië wel erg extreem. We waren dan ook niet de enige backpackers die dit cafe hadden gevonden, want alle muren en tafels waren bekleed met teksten en foto's van reizigers van over de hele wereld die voornamelijk lieten weten hoe leuk cafe 43 is en wat hun record aantal tapbiertjes op een avond was. Naast dit leuke cafe was Hoi An in het algemeen ook een erg leuk plaatsje. Het plaatsje staat dan ook bekend om het oude gedeelte van de stad met prachtige in oude stijl gebouwde gebouwen gevuld met kleine winkeltjes en op de straten gezellige marktjes. Door dit oude stadje loopt een rivier met prachtige aziatische boten en eroverheen in dezelfde stijl gebouwde bruggen. 

Hoi An had ook een prachtig wit strand met palmbomen en bamboo parasolletjes die we een paar dagen per fiets bezocht hebben om een kleurtje op te doen. Op één van onze dagen hebben Luís en Syll de fietsen laten staan en zijn we per scooter langs de rivieren en stranden gegaan. We hebben het brutaal aangepakt door juist de kleine paadjes in te gaan waardoor we een keer buiten de toeristische plekjes en straten terecht kwamen. Hierdoor kwamen we op prachtige, verborgen stukjes waar we uitzichten hadden over de bossen en riviertjes. Ontzettend leuk om Vietnam eens op een andere manier te zien. Uiteraard moesten we met onze scooter ook door de drukkere stad heen en ondanks dat het gelukkig niet zo druk was als in Hanoi, hebben ook hier de locals dezelfde rijstijl. Luís wist zich al snel aan te passen en had al snel door dat je net zo brutaal moet rijden als zij om ergens te komen, maar Syll had voornamelijk een hoop schrik en angstige momenten haha!

Hoe erg we het ook naar ons zin hebben tijdens onze reis, er zijn echt dingetjes van thuis waar we inmiddels best wel heimwee naar hebben. Uiteraard staan daarbij familie en vrienden op één (en een broodje kroket en een broodje haring), maar dat wordt wel een erg dure optie om die te kunnen zien. Gelukkig zijn er andere dingen die een wat goedkopere optie bieden, daarom hebben we als afsluiter in Hoi an een portable DVD speler gekocht. Één van de dingen die we toch wel een beetje missen (en dat klinkt misschien heel saai) is zo nu en dan even een avondje bankhangen en een filmpje kijken. Dan en Kirsty hadden al zo'n gadget en daardoor kwamen we erachter dat iligale dvd's branden helemaal niet iligaal is in Azië. In elk stadje dat we zijn geweest habben ze dan ook een aantal DVD winkels die alleen maar gekopieerde versies van varierend € 0,50 voor een film en € 5,- voor een tv serie verkochten. Om eerlijk te zijn hebben we niet eens een winkel gezien waar ze de orginele films verkopen, maar als je erover nadenkt is dat eigenlijk met alles zo. Welke prijs je ook betaald voor een duur merk, je weet in Azië nooit zeker of je met een echte of een goede kopie te maken hebt. 

Onze volgende stop naar het zuiden in Vietnam is Nha Trang. Hier kwamen we na weer een trip in een nachtbus 's morgens om 6 uur aan. We hadden dan ook voor het eerst van te voren een hotel geboekt die ons op deze abnormaal vroege tijd wilde toe laten in hun hotel om een paar uurtjes slaap in te halen.  We kwamen er al snel achter dat Nha Trang een door toeristen geliefde stad is, want het is overladen met restaurants die typisch australische en engelse gerechten serveren (sunday roast etc.). Ook zaten de straten vol met barretjes waar vanaf het einde van de middag voor elke uitgaansgelegenheid foldertjes werden uitgedeeld. In een 5 minuten wandeling door het centrum had je genoeg papierwerk verzameld voor een avond brandhout. En dit altijd door westerse backpackers (die daar dan een avondje gratis drinken voor kregen) of sexy geklede aziatische meiden. Dit kwam voor ons goed uit want de australische feestdag "Anzac day" (is te vergelijken met de Nederlandse koninginnendag) was op één van onze eerste avonden. Met de australische Kirsty in ons midden moest dit natuurlijk goed gevierd worden, en wie de Aussies een beetje kent weet dat dit gelijk staat aan een hoge dosis alcohol. Traditie op deze dag is dat er eerst 2 wedstrijden "footie" (nationale sport van AUS) gespeeld worden om tijdens en daarna veel te drinken en hopenlijk (als je team wint) te vieren. Luís en Syll hadden alleen het drinken nog even uitgesteld tot na het avondeten aangezien bij ons diezelfde nacht ook van 2.00 tot 4.00 uur de halve finale van de Europa League waar Luís zijn team (Benfica) in stond werd uitgezonden (mazzeltje dat we in zo'n westers vertegenwoordigde stad waren zodat we dit in de cafees konden zien). Om dan al vroeg mee te vieren in Anzac day is niet heel slim als je nog de nacht door moet haha. En die nacht is ook inderdaad doorgehaald, want na afloop van het voetbal zijn wij met Dan (Kirsty lag begrijpelijk al voor de wedstrijd in bed haha) nog even blijven hangen in het cafe met een aantal andere feestgangers. Tot we op een gegeven moment besefte dat het al licht begon te worden. We hebben dan ook van deze gelegenheid gebruik gemaakt om de zonsopgang op het strand van Nha Trang te zien en voor Luís en Dan een ochtend duik te nemen. Het strand van Nha Trang is zowiezo al prachtig, maar met de gekleurde lucht van de zonsopgang maakte het letterlijk adembenemend. Terwijl de jongens verkoeling zochten in het water kon Syll (die op de spullen aan het letten was) dan ook een paar mooie foto's nemen die we jullie uiteraard niet willen ontnemen! We hebben deze leuke avond en ochtend dan ook afgesloten met een groot engels ontbijtje.

Één van de grappige verschillen tussen de westerlingen en de aziaten die deze ochtend heel duidelijk naar voren kwam, is de bijna angst die de locals hebben voor de zon. Toen wij namelijk in alle vroegte aankwamen op het strand, was het hele strand en de zee bezaaid met aziatische mensen. Dat was dus even schrikken, want dat verwacht je totaal niet op zo'n late/vroege tijd. Tegen de tijd dat de zon helemaal tevoorschijn was, stroomde dan ook het hele strand weer leeg. We hadden dit in Hoi An al meegemaakt aan het einde van de middag; terwijl wij onze spullen aan het inpakken waren omdat de zon weg was, komen juist de locals en aziatische toeristen masaal het strand op. Zij zijn dan ook jaloers op onze mooie lichte huid en laten merken dat zij absoluut niet begrijpen dat wij onze huid laten "verpesten" door in de zon te gaan liggen. Hoe lichter de huid (en hoe dikker de buik) hoe welvarender je bent. 

Na een paar uurtjes bijgeslapen te hebben, zijn we de rest van de dag naar het strand gegaan. Waar we normaal gesproken altijd met zijn vieren weggaan en daardoor makkelijk om de beurt de zee inkunnen terwijl het andere stelletje op de spullen past, gingen deze keer Dan en Kirsty niet mee vanwege vanwege een kater. Vanwege onze slechte ervaringen met waardevolle spullen in het hotel laten, nemen we dan ook altijd overal al onze spullen mee. Deze keer had alleen Syll een ontzettend slecht voorgevoel en zijn we zelfs terug gegaan om onze portomonee en electrische gadgets in de hotelkamer te verstoppen. Dit voorgevoel blijkt achteraf een ontzettend groot geluk te zijn geweest. Toen we namelijk wat verkoeling in de zee gingen zoeken hadden we onze tas (nu met alleen wat kleding en boeken) vlakbij het water met onze handdoeken erop neergelegd. Vanuit het water hielden we natuurlijk onze tas continu in het oog, maar de gehele tijd zagen wij keurig onze 2 handdoeken met onze tas eronder liggen. Toen wij alleen uiteindelijk uit het water kwamen en onze handdoeken optilde lag niet onze tas, maar een andere (lege) tas onder onze handdoeken! Op dat moment heeft het uiteraard geen enkele zin om nog te gaan zoeken, want deze snelle en sluwe dief was natuurlijk alland met de noorderzon verdwenen. Op dat moment baalde we natuurlijk wel en je voelt je voornamelijk een beetje in de maling genomen. Maar achteraf konden we juist wel lachen om het idee dat deze dief waarschijnlijk meer baalt dan wij aangezien hij dacht een grote buit gemaakt te hebben. Als je dan thuis komt met 2 engelse boeken, een jurkje en een t shirt die uiteraard veel te groot is voor de kleine aziaten dan is de moeite voor deze buit toch wel een grote teleurstelling. Gelukkig bij terugkomst in ons hotel waren onze spullen deze keer nog gewoon waar we ze gelaten hadden. 

Op een van onze dagen hebben we een boottrip gedaan naar de 4 eilanden aan de kust van Nha Trang. Ondanks dat ook deze trip weer op een onzettend typisch aziatische manier begon, waarbij we met veels te veel mensen op een te kleine boot gepropt werden, was het een ontzettend leuke dag. Op het eerste eiland die we bezochten was het Vinpearl Aquarium. Dit bijzondere aquarium zag er uit als een gigantisch schipwrak en zat vol met allerlei aquaria met bijzondere vissen, alen en andere bijzondere zeewezens. Het meest bijzondere waren de reusachtige zeeschildpadden waar je bij in het water kon staan en voeren waardoor ze wel heel erg dichtbij kwamen. Op het tweede eiland zijn we gaan snorkelen. Er waren vele soorten vissen, maar helaas was er weinig kleurig koraal of planten om te bewonderen. Eenmaal weer terug op de boot hebben we gelunched, wat een grappige ervaring was aangezien dit inhield dat er een groot tafelkleed werd uitgerold op de grond waar we met ze allen omheen konden zitten. Nog grappiger was dat na de lunch de tourgidsen verkleed en al liedjes gingen spelen. Één voor één moesten per land de toeristen naar voren, waarna er een landsgerelateerd liedje werd gespeeld en gezongen. Uiteraard werd er van verwacht dat je als toerist van dat land het hardste meezong. Wij waren uiteraard de enige Nederlanders en het duurde dan ook even voordat we door hadden welk liedje zij zongen door de bijzondere uitspraak van; "Een potje met vet". Wel ontzettend leuk dat alle voornamelijk chinezen en vietnamezen op de boot met ze alle dit liedje aan het zingen waren. Vervolgens werd er een soort floating bar in het water gezet, die via een touw bij in de buurt van de boot bleef drijven. We sprongen dan ook met zijn allen in het water, waarna we allemaal een band kregen zodat we konden ronddobberen op zee met onze "all you can drink" shotjes van de bar. We hadden weer de mogelijkheid om vanaf het bovendek in het water te springen en na een paar shotjes durfde ook Syll deze sprong aan haha. We hebben de dag afgesloten op een strandje van het laatste eiland waar niet meer was dan een aantal barretjes, parrasolletjes en ligbedden. Een lekker tropisch gevoel dus! Backpacken hoeft niet altijd zwaar te zijn toch!