Auckland, Nieuw Zeeland

Onze eerste week in Nieuw Zeeland hebben we doorgebracht in Auckland, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. We verbleven hier in een hostel in het centrum waardoor we onze eerste "backpackers-gevoel" kregen met gedeelde douches, wc's en een keuken waar 30 mensen tegelijk op 4 kookpitjes een (goedkope) maaltijd proberen te maken. Dat vraagt dus best wat creativiteit. Daarnaast hadden we nog een ander creatief momentje deze week waarbij een knoop van Luis' zijn broek af was. Normaal hadden we dan bij de ouders aangeklopt en de broek een dag later met opgenaaide knoop terug gekregen, deze keer dus een reissetje met naald en draad gekocht en zelf een poging gewaagd. En zowaar zit de knoop nog steeds keurig aan de broek vast! We hebben niet elke maaltijd in het hostel gekookt, dat konden we niet maken toen we erachter kwamen dat Nieuw Zeeland een soort restaurantketen genaamd "Nando's" met Portugese kip heeft! Hier kon je bij elk kipgerecht zelf kiezen hoe heet je de piri-piri wilde (van "Super Hot" tot "Mild") Luis kon het natuurlijk niet laten om voor de heetste variant te gaan, die er toch voor zorgde dat zelfs Luis het opeens wel erg warm kreeg! Syll wiens oren al sinds de vlucht vanuit Amsterdam dicht zaten (en waar nog geen neusspray tegen geholpen had) voelde spontaan haar oren open springen bij een hapje van de piri-piri Super Hot! Bedankt Nando's! 

Auckland was een leuke, jonge stad met 1,5 miljoen inwoners (en dat terwijl in heel Nieuw Zeeland in totaal maar 4 miljoen mensen heeft) waar in de stad zelf wel minder "toeristische" uitjes zijn dan andere steden. Het waren vaak (meerdaagse) tours naar de omgeving, maar die zouden wij zodra we een auto hebben zelf kunnen bezoeken. We hebben ons deze week dan ook voornamelijk bezig gehouden met het zoeken van een leuke auto, het uitpluizen van alle plekjes die we willen gaan bezoeken in NZ en het verzamelen van campingspullen. We hadden al vrij snel een leuke auto gezien bij een backpacker autohandelaar, maar we wilde uiteraard niet gelijk ja zeggen. Toen we alleen de volgende dag terugkwamen om nog wat vragen te stellen, had een ander Nederlands stel net ja gezegd tegen deze auto en zagen we voor onze neus het prijskaartje van de auto afgehaald worden. Dat was dus even een baalmomentje en moesten we de garage in om verder te kijken. Na een minuut of tien kwam alleen de verkoper naar ons toe met de opmerking dat het andere stel had aangegeven er toch een nachtje over te willen slapen, maar dat hij dus weer vrij was eventueel voor ons. We moesten dus snel handelen en hebben gelijk de auto laten controleren, wat allemaal goed was, en getekend voor de koop. Even vreemd als je naar een garage gaat met het idee een paar vragen te stellen en je komt terug met een auto. Ondanks dat je weet dat ze in NZ links rijden, gaat het toch niet gelijk goed. Uiteraard ging Luis op de eerste weg waar hij op reed gelijk aan de verkeerde kant rijden! Het is even wennen, maar we leven nog! Woensdagochtend zijn we uitgecheckd bij ons hostel, spullen in de auto geladen en in de auto gestapt op weg naar de streek Coromandel Peninsula! Nu gaat het rondtrekkersbestaan pas echt beginnen!