Van grensovergang tot leeftijdsovergang! Laos op de Mekong River

Vanuit Chiang Mai hebben we samen met Dan en Kirsty de bus genomen naar Chiang Khong. Dit is het plaatstje in Thailand bij de grensovergang van Laos. We waren van te voren eigenlijk best blij dat we samen reisde met dit stelletje, omdat wij niet zo goed wisten hoe zo'n grensovergang van Thailand naar Laos in zijn werk ging. Dan daarentegen had al eerder door ZuidOost Azie gereisd en had hier gelukkig al wat ervaring mee. Achteraf waren we inderdaad blij Dan bij ons te hebben, want het is allemaal niet zo makkelijk en vanzelfsprekend! Bij aankomst in Chiang Khong zou je in ieder geval denken een vorm van informatie te vinden, zoals een bordje of infokiosk. Niets is minder waar; je moet eerst zelf een soort kantoortje vinden waar je moet "uitchecken" in Thailand en een stempel krijgt. Daarna sta je weer op straat en ben je inprincipe nergens; je bent niet meer in Thailand, maar ook niet in Laos. Je zou dus gewoon iligaal in Thailand kunnen blijven. Vervolgens moesten we de boot zien te vinden, want toevallig is de grens tussen Thailand en Laos de Mekong River. Gelukkig herkende Dan de weg nog, want ook hier nergens een bordje. Na ons korte boottochtje naar Laos moesten we door de immigratie van Laos. Voor ons nieuw was dat je hier voor het Visa met US Dollars (??) moest betalen. Wij waren hier uiteraard niet van op de hoogte, maar gelukkig konden Dan en Kirsty ons uit de brand helpen. Na een aantal vreemde maniertjes en lang wachten waren we gelukkig officieel in Laos, waar uiteraard stap 1 het opnemen van het lokale geld is. Nu was er in dit kleine plaatsje maar 1 pinautomaat en deze was uiteraard kapot... Dit soort dingen gebeuren alleen in Azie haha! 

We hadden wel gelijk een goed gevoel bij Laos. De locale bevolking was gelijk al een stuk vriendelijker dan we gewend waren in Thailand en begonnen tijdens het avondeten spontaan met ons te toasten (ondanks de taalbarriere ontzettend leuk). We zijn diezelfde avond ook voor een soort feest uitgenodigd die in het dorp bij de lokale tempel gehouden werd. Hier werden allerlei soorten kermisachtige spelletjes gespeeld door de bevolking en brachten ze kadootjes en geld bij de monniken en buddha's. Ook een vreemde gewaarwoording was dat er een soort gokspelletjes werden gedaan (leek op roulette) door kinderen van 8/9 jaar die ook echt geld inzette! Na nog wat foto's te hebben gemaakt hebben we nog een drankje gedaan en zijn we naar bed gegaan om de volgende dag een 2 daagse boottrip te maken over de mekong rivier naar onze volgende halte Luang Prabang.

De boot vertrok om 11 uur en we waren mooi optijd om een plekje uit te zoeken op de al "volle boot". Het bijzondere op deze boot was gelijk al dat er geen normale vaste stoelen op de boot waren. Ze hadden allerlei oude auto- en vliegtuigstoelen in rijen gezet, waardoor je dus even bezig bent om jezelf wat beenruimte te geven (stoelen voor en achteruit duwen haha). Op het moment dat we dachten dat de boot zou gaan vertrekken gebeurde waarvoor we al gewaarschuwd waren in de lonely planet: we zagen een gigantische buslading toeristen de pier op komen lopen die ook nog bij ons op de boot moesten! Dit was dit wat schuif en trekwerk om het grootste gedeelte van de mensen nog een plekje te geven, terwijl de rest moest staan of op oude bierkratjes moest zitten. Dat beloofde dus wat als je weet dat je zo nog 2 dagen moet zitten! Wij waren dus blij dat wij vroeg een plekje hadden bemachtigd. 

Maar in Azie moet je nooit te vroeg juichen, want nadat we 5 minuten aan het varen waren viel opeens de motor van de boot stil! In het begin weet je niet wat er aan de hand is, want communicatie is ver te zoeken haha. Maar het werd al snel duidelijk wat er van ons verwacht werd toen er opeens een indentieke boot (min de vliegtuig- en autostoelen) naast ons kwam liggen en de bemanning naar die boot begon te wijzen. Even voelde het alsof we op een zinkend schip zaten zoveel onrust en paniek er ontstond. Aan alle kanten sprongen en klommen alle mensen van de ene naar de andere boot terwijl de tassen werden overgegooigd. Omdat deze boot geen stoelen had en er uiteraard duidelijk was dat er een tekort aan stoelen was begonnen aan alle kanten vrienden stoelen van de ene naar de andere boot over te gooien en een stukje ruimte voor zichzelf op de boot te claimen! Daarnaast waren er een aantal backpackers druk bezig om de nieuwe bar (die nog niet bemand was) te plunderen en een voorraad bier voor zichzelf te bemachtigen. Aan de andere kant zagen we een meisje paniekerig en puffend op de grond zitten. Een grote chaos dus! Terwijl wij ook hard bezig waren om onszelf van stoelen te voorzien, keken we elkaar af en toe alleen maar aan met een blik: wat overkomt ons nou weer! Na ervan verzekerd te zijn dat ook onze backpacks van boot waren gewisseld (deze moesten we afgeven bij de opslag van de boot en was dus onmogelijk zelf mee te nemen in de chaos) konden we gelukkig even bijkomen en vooral ook lachen om de situatie. 

Achteraf was deze hele chaos de prachtige uitzichten meer dan waard. En ach, de boot die door geen enkele europese keuring zou komen met alle kapotte stoelen, geven ook wel weer sfeer aan de hele ervaring! Want terwijl we met alle andere backpackers aan een biertje zaten konden we genieten van de prachtige heuvels, bossen en stranden met de mystieke mist die eromheen hing. Voornamelijk aan het einde van de dag wanneer de zon onderging gaf een prachtig beeld die alleen de foto's een kleine beetje kunnen uitbeelden. Aan het eind van de dag zijn we geeindigd in het plaatsje Pak Beng waar de alleen de nacht hebben doorgebracht om vervolgens de volgende ochtend door te varen naar de eindhalte Luang Pabang. Maar deze dag moest uiteraard nog bijzonderder worden, aangezien het Syll's verjaardag was! Ze werd dan ook de volgende ochtend verrast door Luid met een prachtige zelfgemaakte hoed met groot "23" en bloemetjes erop, zodat niemand op de boot kon missen dat Syll jarig was vandaag haha! Helaas begon de dag even wat minder voor Syll's gevoel, doordat we als één van de laatste de boot op kwamen (iedereen wilde zo vroeg mogelijk op de boot zijn om de nog zo goed mogelijke stoelen te bemachtigen) en nog alleen een kapotte metrobankje over was waarvan het kussen zo "op" was dat we letterlijk op 3 ijzeren spijlen zaten. Met een lichtelijke kater van de vorige dag en een pijnlijke kont van de stoelen had Syll er na een uur op de boot dus even weinig vertrouwen in dat de rest van haar verjaardag (nog 7 uur) een succes zou worden. Vandaar dat zij even alleen achterin de boot een sigaretje wilde roken om de negativiteit kwijt te raken. Gelukkig was zij deze al snel kwijt doordat de bemaningsleden die achterin de boot hun "personeelskamer" hadden haar uitnodigde voor een drankje. Al snel zaten we met de aangeschoten bemaningsleden en meer backpackers (die ook achterin een sigaretje kwamen roken) uit zelfgemaakte shotglaasjes lokale wiskey te drinken. Tegen de tijd dat Luis maar eens ging kijken waar Syll bleef had zij dus al een erg gezellige verjaardag! De rest van dag was dan ook erg gezellig met alle andere reizigers en uiteraard niet de vergeten het prachtige uitzicht vanaf de boot. Erg leuk om eens op je verjaardag toegezongen te worden in minstens 7 verschillende talen haha! Een erg leuke en bijzondere ervaring die Syll voor geen goud had willen missen. Want wie kan er nu zeggen dat hij/zij op haar verjaardag op de Mekong River in Laos zat?

Zoals we in ons vorige reisverhaal al aangaven was Thailand voor ons een behoorlijke cultuurshock. Deze shock hadden we wel veel minder in Laos, maar toch is het voor ons al erg duidelijk dat ze in Thailand al veel meer zijn ingesteld op toeristen. Er zijn genoeg toeristen in Laos, maar het is gewoon duidelijk dat het allemaal nog in ontwikkeling is. Je hoeft dus vooral geen koningklijke behandeling te verwachten, want dat kennen de locals ook niet. De locals zijn wel erg vriendelijk, maar het is duidelijk dat je het hier vooral zelf naar je zin moet maken.  Even wennen, maar dat maakt de ervaring in onze ogen alleen maar rijker.